Άλλη μια ισχυρή ένδειξη της ορθολογικότητας (τουλάχιστον!): Ένα από τα πιο φιλόδοξα όνειρα που οι επιστήμονες – συνεργαζόμενοι από πολλά πεδία - προσπαθούν εδώ και πολλές δεκαετίες να επιτύχουν ρεαλιστικά πλέον, είναι να κατασκευάσουν μηχανές, υπολογιστές και γενικότερα εξαρτήματα που η λειτουργία τους θα προσεγγίζει όσο το δυνατόν περισσότερο τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου και της νόησης. Γιατί απλά ο εγκέφαλος είναι το μοναδικό «κατασκεύασμα» που μας προσφέρει «έτοιμο» η φύση με άπειρες και ακόμη ανεξερεύνητες δυνατότητες για να καταφέρνει τα πάντα. Και αναρωτιέμαι, είναι τυχαίο αυτό; Αν είμαστε συστηματικά ανορθολογικοί, επιρρεπείς διαρκώς σε λάθη και γενικότερα άχρηστοι (ας μην ξεχνάμε ότι όλα – σκέψεις και συναισθήματα - προέρχονται από τον εγκέφαλο!), τότε γιατί όλο αυτό το χάσιμο χρόνου, πόρων και άριστου ανθρώπινου δυναμικού σε τέτοιου είδους projects; Γιατί να κατασκευάσεις μια μηχανή που δεν θα επιτυγχάνει στόχους για τους οποίους την προορίζεις;
Μια μικρή αναφορά: επειδή ο όρος Artificial Intelligence (Τεχνητή Νοημοσύνη) χρωματίστηκε ιδιαίτερα αρνητικά από τις διάφορες ταινίες του Hollywood, όπου οι μηχανές και τα ρομπότ ως επί το πλείστον παρουσιάζονταν ως εχθροί του ανθρώπου που ανέπτυσσαν δική τους νοημοσύνη(!) και στόχο είχαν πάντα να κυριαρχήσουν στον πλανήτη, εγκαταλείφτηκε σταδιακά και αντικαταστάθηκε τελικώς – στο εξωτερικό κυρίως - από τον όρο Cognitive Systems.
Εδώ θα βρείτε ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο που δημοσιεύεται στην ειδική έκδοση Mind and Brain του Scientific American (Απρίλιος 2010).
No comments:
Post a Comment