Ήμουν πρόσφατα σε ένα αεροπλάνο και σκεφτόμουν για το πολύ συχνά μεγάλο χάσμα μεταξύ των δηλωμένων προτιμήσεων των ανθρώπων (τι λένε ότι θα κάνουν) και των αποκαλυπτόμενων προτιμήσεων (τι κάνουν στην πραγματικότητα).
Υποθέτω ότι και η δική σου συμπεριφορά σοφέ αναγνώστη ορισμένες φορές φανερώνει αυτό το χάσμα (όπως και σίγουρα η δική μου). Λες ας πούμε ότι θα αποταμιεύσεις Χ δολάρια φέτος και τελικά αποταμιεύεις τα μισά του X. Ίσως δεν ασκείσαι, δεν ψηφίζεις ή δεν πας στην εκκλησία τόσο συχνά όσο δηλώνεις στα γκάλοπ.
Κοίτα, δεν παριστάνω τον κριτή, έτσι είναι η ζωή (και μερικοί, κι εγώ μαζί, κερδίζουμε τον επιούσιο εξερευνώντας αυτό το χάσμα μεταξύ δηλωμένων και αποκαλυπτομένων προτιμήσεων).
Πίσω στην αεροπορική πτήση: Ήταν η ώρα να σερβιριστεί το γεύμα. Στις θέσεις γύρω μου κάθονταν άτομα που θα μπορούσαμε να χωρίσουμε σε δύο περίπου ισάριθμες ομάδες: από τη μια αυτοί που ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) τους θα τους τοποθετούσε στην κατηγορία των υπέρβαρων (ξέρω, ξέρω, ο ΔΜΣ είναι προβληματικός τρόπος μέτρησης) και από την άλλη αυτοί που φαίνεται να έχουν φυσιολογικό ΔΜΣ. Η αεροσυνοδός προσέφερε την επιλογή μεταξύ δύο κυρίως πιάτων: φιλέτο κοτόπουλο με κρούστα παρμεζάνας ή σαλάτα με σολομό ποσέ.
Έχετε καταλάβει που το πάω με όλα αυτά, έτσι δεν είναι; Ναι, όλα τα άτομα με υψηλό ΔΜΣ παρήγγειλαν το κοτόπουλο με την παρμεζάνα και τα άτομα με φυσιολογικό ΔΜΣ την σαλάτα με το σολομό.
Οι προτιμήσεις αποκαλύφθηκαν.
No comments:
Post a Comment